Ben, geceler boyu ağlarken,
O gülüp eğlenirken, değermi?
Lakin gönül öğle diyemiyor, ağlıyor.
Gönül yıkık, gönül mahsun.
Gönül kırık, gönül yalnız.
Hep onu düşünürken,
O başkasıyla eğlensin.
Üzülmemek eldemi.
Aklım değmez derken,
Gönlüm öyle demiyor,
Gönül üzgün, gönül acılı.
Gönlüm yanık, gönlüm sızılı.
Hep onu hayal ederken,
O başkasınyla avunsun.
Nefret mi edeyim? üzüleyimmi
Üzülmemek, yıkılmamak eldemi.
Gönlüm küs, gönlüm ahta.
Gönlüm sessiz, gönlüm yasta.
Boş ver diyemiyorum.
Nedense ölümü istiyorum.
Yanmayana yanılırmı,
Lakin yanıyorum.
Sana koşmayana, koşulurmu?
Lakin koşuyorum.
Gönül feryatta, gönül soldu.
Gönül umutluydu, gönül yoruldu.
Gönül mutluydu, gönül söndü.
Gönül yalnız, gönül yapayalnız.
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 11:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Dinçer](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/21/gonul-kirik-gonul-yalniz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!