Demişler ki ‘’Aşkın Kanun’’ kaçağı
Bu bahtım o kadar kara mı benim
Görünmüyor gayrı ucu bucağı
Bilmiyorsun gönül, yaramı benim
Ah bir bilsen gönül, sanki az derdim
Altmış yıllık ömrü yoluna serdim
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta