Gönül Kiracım Şiiri - Engin Ergen

Hüzünler çökünce umut dağına
Sevenler düşerler keder ağınna
Hazan olmuş gönül bağına
Gözyaşları sel olup akar bilesin
Sevmek incitmiyor nedir ki; kahrın yanında
Acılar kazınmışsa hele ki alın yazına
Sensiz bi çare bıraktın ya sonunda
Sen çekilmeyen azap, en büyük çilesin
Üstelik paslı, bir teli kopuk gönül sazım
Ufukta gördüğüm hayalindir ne çok, ne azım
Duyulur mu bilmen bu isyan bu avazım
Yüreğimde ki kanı ne zaman sileceksin
Uykularımı bine böldün hayallerimi saymıyorum
Nasıl duygudur bu aşkından aymıyorum
Seni delicesine seviyorum, sözümden caymıyorum
Terkettiğin o köşe başına ne zaman döneceksin
O köşe başı yasta, ardına kadar açık kapım
Sensin yarama merhem, sensin benim ilacım
Yalvartma geri dön artık gönül kiracım
İki yol kaldı artık; ya bana geri döneceksin,ya bizi toprağa gömeceksin