Zamanla önemsizleşti uzaklığın; çünkü beni sana taşıyan, beni sana yakın kılan tek duygu “özlemenin” aynası oluyordu uzaklar. Sen hep uzak kal Ruhsu.
Yüreğim yok uzaklığın bu yüzden en yakınım gibi kendimden uzaklaştım.
Yüreğimden verdim sana yol. Gidebilirsin hem de salına salına.
İstendik bilişlerim var.Farkındalığın turfandasında seni sevmenin, sende kalmanın ve bir gün gitmenin bütün tatlı meyvelerini bilirim.
Gönlünün ziraat mühendisiyim. Nadaslarında hangi aşk meyvesi yeşermez iyi bilirim. İçinde benden türeyen kurtçukların var.
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
