Zamanla önemsizleşti uzaklığın; çünkü beni sana taşıyan, beni sana yakın kılan tek duygu “özlemenin” aynası oluyordu uzaklar. Sen hep uzak kal Ruhsu.
Yüreğim yok uzaklığın bu yüzden en yakınım gibi kendimden uzaklaştım.
Yüreğimden verdim sana yol. Gidebilirsin hem de salına salına.
İstendik bilişlerim var.Farkındalığın turfandasında seni sevmenin, sende kalmanın ve bir gün gitmenin bütün tatlı meyvelerini bilirim.
Gönlünün ziraat mühendisiyim. Nadaslarında hangi aşk meyvesi yeşermez iyi bilirim. İçinde benden türeyen kurtçukların var.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
