GÖNÜL KAPSINI AÇMAYACAĞIM
Bu son seslenişim, son ilkbaharım,
Bir daha dalında açmayacağım.
Tükenen ömrümden bir gün sayarım,...
Gönül kapısını açmayacağım.
Sözlerin bir kurşun, bakışın tehdit,
Kalbime vurursun amansız kilit,
Sevda meclisimden uzaklara git,
Gönül kapısını açmayacağım.
Gökte yıldız, güneş; bak ayet ayet,
Cefâna, zulmüne etmem şikayet,
Yolların sonuna geldik nihayet,
Gönül kapısını açmayacağım.
Eller söz söyledi, sen ise sustun,
Sonsuz güvenimi temelden sarstın,
Oysa sen kalbimde ilk ve esastın,
Gönül kapısını açmayacağım.
Kapattım kapımı sevdaya bir bir,
Senden çektiklerim âzâb-ı kabir,
Tanrı’dan dileğim bir tutam sabır,
Gönül kapısını açmayacağım.
Sen hercâi çiçek, hercâi yârsın,
Gönlüme her mevsim yağan o karsın,
Kanayan yaramı yâd eller sarsın,
Gönül kapısını açmayacağım.
Aşkınla kavrulup, inlese sazım,
Alnımdan silinmez, şu karayazım
Göklere ulaşsa dilde niyâzım,
Gönül kapısını açmayacağım.
Muzaffer KÖNDEL
Emin CebeKayıt Tarihi : 9.6.2014 10:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Arkdaşım, ülküdaşım Muzaffer KÖNDEL'in şiiri. Bugün (9 Haziran 2014) facebook adresine koyduğu şiiri buraya aldım. Kendisine aynen şunu yazdım: "Duygularıma tercüman olmuşsun. Dertlerimi döksem, yüreğim yarsan ve baksan, benim yerime bir şiir yaz desem ancak bu kadar olurdu. Teşekkürler. Müsade edersen antoloji.com yetkili şair adresime senin şiirin olarak koyacağım."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!