gönül kapısı vuslata kapanınca
sabır neye yarar ki.
utanmaz mı kalbi olan sevgiliyi incitmekten.
bir kere de özlediğini söylesen.
ağulu aş ve hüzzamdır faslım.
gözlerinin büyüsüne bayılırım.
kopup giderdim tenine dokunduğum an.
bir de,
rayihalar saçan döşlerini özlerim.
23.10.2010
Kayıt Tarihi : 24.10.2010 21:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!