Gönül Kapısı! Şiiri - Emsal Toprak

Gönül Kapısı...!

Bu kapının adı gönül kapısı
Sorgusuz, sualsiz kimse girmez
Kulun hükmü geçmez Allah yapısı
Fermansız bu kapıyı kimse göremez

Bir O girer olmaz bir başka giren
Olmaz ne var içeride bir başka gören
Yoktur sürgüsünü bir başka süren
O'na bu kapıda kimse engel öremez

Şart yok kayıt yok O geldiğinde
Ardına kadar açılır O güldüğünde
Sen; yaşayan ölüsün O öldüğünde
Kapıda O'nun adı, lügat isim veremez

Sadece O'ndadır bu kapının şifresi
Henen açılır duyunca o seçkin sesi
Böyle takdir etti kimsesizler kimsesi
Hak'tan gelen emri kimse yeremez

O'na kimi eş der kimi sevgili
Serbesttir O varken bedenin dili
Yalnız O'dur kapının solmayan gülü
Gönül, bu kapıda başka çiçek deremez

Kalp; Kapıya giden yolun ilk uğrak yeri
Bu uğraktan geçenler dönemez geri
Aşka dair her nesne kalbin eseri
Bu kapıda aşksız fani hüküm süremez

Her gönül kapılıdır bilâ istisna
Yazılı bu kapıda esma-ü hüsna
Kilidi efsun, anahtarı müstesna
Kimse bu kapıda ipe unu seremez

Nafile tamiri yok bu kapı kırıldığında
Yenmez, hamur sirkeyle karıldığında
Anlayacaksın kara toprağa sarıldığında
Hesapsız hiç kimse defterini düremez...
E.TOPRAK