Gönül Kapısı Şiiri - Kemal Doğanay

Gönül Kapısı’nı açık bırakma,
Birileri kapar döndüremezsin!
Aşkın ateşini yeniden yakma,
Alev alır sonra söndüremezsin!

Dillerin konuşsa bal ile kaymak
Çok zoruna gider sırayla saymak
Yiğide ar gelir sözünden caymak,
Karıncayı bile öldüremezsin!

Herkes mutlu olur derler inanma
Dünyayı sunsalar yalana kanma
Kokladığın çiçek gül olur sanma,
Yorgun insanları güldüremezsin!

Saçların dökülür, başın kel kalır
Kazandığın malı başkası alır
Şeytanlar içine vesvese salır,
İnsanı ikiye böldüremezsin!

DOĞANAY’ım sanma kalem yazıyor
Haklısın dedikçe daha azıyor
Duyan birileri sana kızıyor,
Başlarına çorap ördüremezsin!

Kemal DOĞANAY