Gönül Kapısı Şiiri - Güllü Alemdar

Gönül kapılarını kapadı
Doğan güne dahi
Zindan oldu bu yürek
Sensiz neyleyim;
Gönül kapılarını kapadı
Sevdayı esir etti
Kendi içinde
Bildi bir daha sevmeyecek
Gönül kapılarını kapadı
Açık pencere dahi bırakmadı
Son deminde,tadına varmadan
Bitirdik sadece;
Ve
Gönül kapılarını kapadı
Her şey yarım kalalı,
Gözlerim gülmez
Tenim tenime düşman
Yaşar bu hapis günleri
Gönül kapılarını kapadı
Seninle;
Yitti umutlar
Bir mendil bile sallanmadı
Ölüm tadında acı aşkı
Gömmekle yetindi kalbe...
(Gülnida)