Gönül kapısına yaşla gem vurulmuş
İçindeki aşklar kül olmuş savrulmuş
Yeni sevdalar hep matem olmuş solmuş
Ta ki deryalı gözlerine bakıncaya kadar.
İmkansız aşklar gönlümde yaş olmuş dolmuş
Geceler kızgın sitem olmuş yoğrulmuş
Gönül sofrası zehirle dolup kurulmuş
Taki masum duruşuna bakıncaya kadar.
Yaşam bana gurbet olmuş beni arayıp durmuş
Nefesim yel olmuş seni arar dururmuş
Gönlüm sarhoş olmuş umudunda kaybolmuş
Ta ki sen beni sevinceye kadar...
Kayıt Tarihi : 2.4.2008 13:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fettullah Toplu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/02/gonul-kapisi-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!