Dayadım başımı yassı duvara
Yalnızlığın sessizliği var dört bir yanımda
Yakama yapışan anılardan sıyrılıp bir kenara
Bugün gönül kapılarımı kapadım sana
Hediye ettiğin fincanı fırlatıp kırdım
Parmağımdan yüzüğünü çıkardım
Resmini yırttım sonra ağladım
Bugün gönül kapılarımı kapadım sana
Radyonun sesini açtım
Üstüne birde sigara yaktım
İsmini anmayacağım diye haykırdım
Bugün gönül kapılarımı kapadım sana
Aşkın sefası cefa oldu bana
Gözlerim yoldaş oldu ağlayan bulutlara
Böyle olmasını istemezdim ama
Bugün gönül kapılarımı kapadım sana
Bir sana kızdım bin kendime
Af edecek güç kalmadı bende
Can veririm sözümden dönmem geriye
Bugün gönül kapılarımı kapadım sana
Kayıt Tarihi : 12.11.2008 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!