Gönül Kandilim.. Şiiri - Affânînin Keşkülü

Gül kokan elinle dosta bağlandık,
Uzatarak "Yaaa Rab! pişmanım" dedik.
Sekiz şartla güzel kasta bağlandık,
Adına kurbanım gönül kandilim.

Dillerde, dîllerde her daim adın,
Taptaze sadrımda hatırın, yâdın,
Yoluna can feda Sen gibi zatın,
Adına kurbanım gönül kandilim.

Cennetten maksadım Seni görmektir,
Gül bahçelerinden güller dermektir,
İkmâl eylediğin hâle ermektir,
Adına kurbanım gönül kandilim.

Vechinin şavkından tuş olur âlem,
Dîl-ârâ Sen gelsen, coş olur âlem,
Kalbim kanatlanır, kuş olur âlem,
Adına kurbanım gönül kandilim.

Yârdan gelen cevre "Belî" dedik biz,
Senden gelen her şey cana sâfadır.
Senin aşığına veli dedik biz,
Adına kurbanım gönül kandilim.

Seni gören diller Leyla'yı n'etsin,
Makamı, şöhreti, ayleyi n'etsin,
Ha var ha yok fark eylemez gözümde,
Adına kurbanım gönül kandilim.

Bende kalmadı ben cümle varım Sen,
Ateşinde yandığım ol nârım Sen,
Aşkın pazarında bir tek kârım Sen,
Adına kurbanım gönül kandilim.

Sultanlıktan âlâ bu yolda hizmet,
Maksudun tez gelir; yeter ki azmet,
Himmetin kem etme Cenab-ı haşmet,
Adına kurbanım gönül kandilim.

Dileğimiz Hakk'tır, gayemiz ahsen,
Dillerde virdimiz niyâz ederiz.
Göz cemalin arar bir gelsen ah sen,
Adına kurbanım gönül kandilim.

Sadakat söz alıp satmakta değil,
İhlasa keramet katmakta değil,
Kerametin, Senin istikametin,
Adına kurbanım gönül kandilim.

Yâ Rab! Yar gönlünde beni gül eyle,
Cânib-i mâşuktan gönder muhabbet,
Teslimdir Affânî hâlis hâl eyle,
Adına kurbanım gönül kandilim.