Gönül Kalemiyle Yazdım Seni

Gözlerin,
Varlığın yoklukla sınandığı
Bir uçurum kenarı
Düşüp kaybolmak benim kaderimdi.
Şimdi enkazına ulaşılamayan bir yitiğim
Gözlerinin hüzün karasında
Ve sen yoksun
Bu yoksunluğun sebebi bendim
Öyle ya Aşk beyaz bir kağıda
Gönül kalemiyle yazılandan ibaretti
Ne yazdıysam onu gördüm, onu okudum
Seni İlmek ilmek kalbime dokuyanda
O ilmeklere düğüm atmayıp sökende bendim
Şimdi hüzne doyan gecelere şiirler yazıyorum
Bir gün birine denk gelir okursun diye
Gözlerinin dokunduğu herşeye kutsiyet atfedip yorgun gözlerimle dokunuyorum,
Ellerimle okşuyorum senden kalan anıları
Yeni hayallere olmadık umutlar ekiyorum
Sınırsız, tariften uzak, akıl kârı olmayan hayaller