Gönül Kal Diyor Şiiri - Meryem Keskin

Ey aklımı başta alan muamma
Yürek feryad figan durma gel diyor
Bu aşkı maziye katmak var amma
Dilim çık git dese gönül kal diyor.

Sormayın halimi beterim beter
Viran oldu evim baykuşlar öter
Kurudu bağlarım zar etme yeter
Kırıldı dallarım soldu gül diyor.

Aşk ile savruldum çöllere düştüm
Seyrü-alemdeyim denizler aştım
Efsunlu gecende gördüğün düş tüm
Uykular firari gayrı bil diyor.

Mektubunu aldım kırıldı dizler,
Ağladı gözlerim coştu denizler.
Kar yağmış yollara silinmiş izler,
Ben bende kayboldum gelde bul diyor.

Daha ilk satırda dağladı beni,
Aşk salına ipsiz bağladı beni.
Yıllara kurban eyledi beni,
Allah’a emanet bitti yol diyor.

Hayalin kalmasın gittiğim yönde,
Delirdim dağlara düştüm sayende.
Ne resim ne mektup bırakma bende,
Bir Eylül akşamı gelde al diyor.

Sus artık konuşma yüreğim darda,
Sevda mezatında gönül zararda.
Ey vefasız seni yok saymak var da,
Azat et kalbinden yâri sal diyor.

Söndürdüm içimde yanan ateşi,
Sanırdım o yârin bulunmaz eşi.
Saadetin elbet doğar güneşi,
Sığın bir limana mutlu ol diyor.

…..Meryem Keskin…..
…..27.09.2025……
…..6+5.11.hece…..