Gönül Kafesi Şiiri - Murat İnceer

Gönül kafesime sığamıyorsun
Koca baharın dingin nefesi
Uzak diyarların asumanı olmuşsun
Bir sarhoşun bulanık sesi

Figanım duyulur sağırlar arasında
Ve görür beni en karanlıktaki âmâ
Yarılır gök, yaralanır gönül diyarında
Düştüğüm bu devran çölünde
Beni öyle susuz bırakma

Gözümü alamadığım yer, afakında
Saçlarına bağla yelkensiz gemileri
Tanyeri ağarır kaşlarının çatında
Savurur beni sensizlik yelleri

Bir derde de sen derman ol
Siyahlar içinde gökkuşağım
Hicranım bitecekse, tez ferman ol
Kalmadı renkler, soldu gökkuşağım