Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
İnsan olan türlü derde alışır
Hiç olmadık yerde kimler buluşur
Elinden gelse oymaya çalışır
Kirpik bir köşede göz bir köşede
GÖNÜL KABI DOLUP TAŞMIŞ....KUTLARIM..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta