GÖNÜL KÂBESi Şiiri - Mustafa Yaralı

Altı yüzlü dört cepheli,
Dokuz harfli, üç heceli,
İki gözle göreceli,
-Üç taraftan gördüm amma,
-Üç yanından göremedim.

Hacı olmak davasıyla,
Un oldum Hak sevdasıyla,
Kendimi aşk mayasıyla,
-Üç taraftan kardım amma,
-Üç yanından karamadım.

Açılınca tavaf yolu,
Terk etmişim sağı, solu,
Can kadehim aşkla dolu,
-Üç taraftan verdim amma,
-Üç yanından veremedim.

Canda buldum değerini,
Sevdim onun severini,
Bir dağ bitse diğerini,
-Üç taraftan yardım amma,
-Üç yanından yaramadım.

Arafat’ta marifliğe,
Buradaki arifliğe,
Rabbimdeki zarifliğe,
-Üç taraftan erdim amma,
-Üç yanından eremedim.

İbrahim’ce, aşk coştu mu?
Halil yapar, Hak dostunu,
İsmail’ce can postunu,
-Üç taraftan serdim amma,
-Üç yanından seremedim.

İlaç bildim cefasını,
Anda buldum vefasını,
Bu diyarın sefasını,
-Üç taraftan sürdüm amma,
-Üç yanından süremedim.

Erdim kulluk şuuruna,
Muhammed’in Hak nuruna,
Yaratanın huzuruna,
-Üç taraftan vardım amma,
-Üç yanından varamadım.

Bu gün dostun ellerinden,
Nasiplendim güllerinden,
Cevher saçtı dillerinden,
-Üç taraftan derdim amma,
-Üç yanından deremedim.

Ak etmeye karasını,
Yıktım benlik kalasını,
Yaralının yarasını,
-Üç taraftan sardım amma,
-Üç yanından saramadım.

16–04–2000…Mustafa YARALI