Gönül Kabe'si Şiiri - Süleyman Öztürk 2

Geçerek göz bebeğinden bir başka aleme
Nurdan kanat açılır gönüller Kâbe’sine

Sonsuz bir hayat verir can alıcı bakışın
Tutkusudur ruhumun yansın gönül ışığım

Ezelde verilen söz Kâbe’ de ki ikrarım
Tavaf’ta yorgun adım İbrahim’de duamsın

Gönlümü yakan güneş Hervele’de gölgemken
Safa’ da dökülen yaş Merve’ de pınarımsın

Islatır nurdan terler Metaf’ın taşlarını
Af ediver Rabb'im,biz günahkâr kullarını

Mültezem’in eşiği hiçliğin kapısında
Yansın bütün gönüller bu aşkın çerağında…