Gönül İzine Çıktı Tatilde

Gönül yorgun izine çıktı artık tatilde
Dolaşıyor çırılçıplak şimdi bir sahilde
Acıtıyor içi aldığı her nefesinde
Hasretini, özlemini besler hep içinde

Şu gönül seni bekler yalnızlık köşesinde
Melekler dolaşır şimdi gönül bahçesinde
Aşıkları varır su içer aşk çeşmesinde
Yokluğun gece karanlığı, yansır içinde

Uzanıp yatıyor sonbahar kış güneşinde
Aşk aklını almış bilinci de yok yerinde
Ruhunu kaybetmiş, bir beden kalmış geride
Vurgun yemiş, kadere isyan eder kalbinde

Gönlü küsmüş hayata, barışmaz o belki de
Seni affeder mi bilmez kırılan kalbi de
Dünyada başka kimseyi görmedi gözü de
Şimdi aklının derinine gömdü seni de

Yoksun artık bende yaşayacaksın kalbimde
Her gidişinde bir şeyler eksildi içimde
Kalmadı yaşamak için direncim, gücüm de
Artık ne çare söylensen de kapandı perde
Kapandı kapılar gönül ebedi tatilde.

Mümin çelebi