GÖNÜL İSTERDİ Kİ…
Gönül isterdi ki…
Erimek, kaybolmak tertemiz gözlerinde,
Senin bakışlarınla görebilmek dünyayı…
Gözyaşın olabilmek, mutlu olduğunda akan,
Bir nefeslik hava olabilmek ciğerlerinde,
Damarlarında, hücrelerinde dolaşan…
İliklerinde dinlenip, huzur bulabilmek,
Benliğinle sarhoş olup, dağılabilmek…
Gönül isterdi ki…
Seni hissedebilmek, sana dokunabilmek,
Hatta bedeninden fışkıran ter olabilmek…
Hayallerin olabilmek, her gece kurduğun…
Düşüncelerin olabilmek, tek beni düşündüğün,
Aklın olabilmek, kalbindeki Ben’e teslim olduğun,
Ellerin olabilmek, avuçlarında yüzümü tuttuğun,
Ayakların olabilmek, uçarcasına bana koştuğun.
Gönül isterdi ki…
Göğsünde her an çarpan, yürek olabilmek,
Ve oraya sevgimi, ellerimle kazıyabilmek,
Heyecanla, coşkuyla, seninle yaşayabilmek,
Dudaklarından dökülen iki kelime olabilmek,
İçtenlikle, aşkla, beni sevdiğini söylediğin…
Sonra kalbinden asla koparıp atamadığın,
Şiddetli bir sevda olabilmek yüreğinde…
1985
Mine Türk Ay
Kayıt Tarihi : 14.4.2011 21:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
olabilseydi..* Sonsuz kutluyorum..
Yüreğinize kaleminize sağlık
Saygılar...
selamlar.
TÜM YORUMLAR (25)