Dünya malı, para mevki şu bedene inan şifa vermedi,
Tüm hayatım feda ettim, canım dedim sevdam rağbet görmedi,
Fani hayat tatlı geldi, kendin sevdi özden taviz vermedi,
Kader böyle, gönül işte derde derman sevdalıyı bilmedi.
Kalbim onsuz, ben sevgisiz kaldım inan bu dünyada biçare,
Yokmu bir dost, bir arkadaş dermanıyla olsun derdime çare,
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta