Elvan güller açardı, ah şu gönül bağımda
Her mevsimim bahardı, yazdı gençlik çağımda
Erken düştü zemheri, kar erimez dağımda
Üşüyorum ey gönül, mevsim kışa dönüyor...
Enhar-ı aşk çağlardı, bir zamanlar sinemde
Yıldızlar parlıyordu hiç sönmeden didemde
Artık solar oldular hep goncalar gamzemde
Kayboldukça umutlar, hüzün başa dönüyor...
Batan güneş ömürden bir gün daha çalacak
Şu aciz bedenim de bir gün turâb olacak
Ey gönül bu dünyada, kim kaldı, sen kalacak
Ölüm hak ve hakikat yıllar boşa dönüyor...
Kayıt Tarihi : 30.12.2020 21:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
------Gönül ile hasbihal Destansı şiirinizi sizden izinsiz ve ruhsatsız
Yurtseverler köşem de güncelledim. Lütfen hadsizlik addetmeyiniz.
Eğer ki kabul buyurmasanız silebilirim... Saygılarımla.
Estağfurullah efendim hadsizlikte ne demek olur mu öyle şey üzülürüm böyle düşünürseniz, elbette ki paylaşım yapabilirsiniz memnuniyet duyarım.
Huzurla kalın, selam ve saygılarımla.
Tebrik ediyorum.
Gönlünüze sağlık.
Teşekkür ederim efendim selam ve saygılarımı sunarım esen kalın.
Teşekkür ederim efendim selam ve saygılarımla...
Beden bir gün elbet turab olur...
Bie doğmaya gör birde ölmeye der büyükler
Zaman ışıktan hızlı geçer...
Kalemde yürekte var ola...
Teşekkür ederim Selda Hanım selam ve sevgiler...
TÜM YORUMLAR (17)