Kadehler gibi yudumlanan günleri bilmez sanmıştım
“görünen dağın ardı yakın demişlerdi inanmamıştım
Bunların hepsi meçhulmüş hiç birini bilememiştim
Hayatın her yönünü azap kadehi sanmıştım
İhtiyarlıktan bir müessese ne güzel bir ejderha
Sakın sen de inanma bunların hepsi yalandır ha
Sonuca acıların acısı oldu beni bilene
Kanma hayatın gelişine inandırlar seni de ha
Kimse aldatamaz sanma kendini
Anan baban kimse dinleyen olmaz derdini
Bir gün anlayacaksın kendi kendini
İpin yarısına gelmişsin bulamazsın bendini
Feryadın sonu mazimi anlamakmış
Bunlardan haberdar olmakmış
Bu kederli hayatta bir güle yanmakmış
Acıların sonu aşkı iyi bilmekmiş
1972 Ahmet Özcankaya
Kayıt Tarihi : 15.2.2007 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!