La mümkün Şiiri - Cevdet Altay

Ziyan oldu seneler, boş dünya hevesinde,
Unuttu hayat bizi, kaderin cilvesinde,
Pranga mahkumuyum, bir gönül hücresinde,
Doğmayacak güneşi, bekleyip duruyorum,

Kendime yer aradım, bir şarkının sözünde,
Ya Ferhat’ın külüngü, ya Kerem’in közünde,
Yanmak nasip olmadı, bir Aslı’nın dizinde,
Kaprisli bir çiçeği, koklayıp duruyorum,

Fitne bir zihniyete, feda olan yılları,
Arşınlamak nafile, kasavetli yoları,
Kuşatmış duyguları ahtapotun kolları,
Bir ileri bir geri, tekleyip duruyorum.

Can evinde bir ateş cayır, cayır yanıyor,
Çıban uçlu yaralar, tuz bastıkça kanıyor,
Uzaktan gören beni, mesut biri sanıyor,
Derdi küpün içinde, saklayıp duruyorum.

Dalları sevgi dolu, bir çınara yaslansam,
Sevdalı bir çobanın, kavalından seslensem,
Mutluluk yağmurunda, sırılsıklam ıslansam,
La mümküne temenni, ekleyip duruyorum.

Cevdet Altay…..29.08.2017