Gönül Hücrem Şiiri - Harun Sarma

Sevdiğim ,
Bu mektubu sana
Gönlümün hücresinden yazıyorum.
Öyle zorki sensizlik,
Ve öyle anlatılmaz ki...
Bir hücreden bir hücreye nakledilirken duygularım,
Her parmaklığın ardında seni görmek ne güzel...
Yokluğunu kaleme aldığım kağıtlar
Nasıl alev alıyor,
Adınla başladığım her cümlede...
Sanki sensizliğin hükmü idama bağlanmış kadınım,
Duygularım asılmış sabah namazlarında darağacına Unut diye...
Sevdiğim, kadınım, ruhumun sahibi,
yapamam, edemem sensizzzz...

Sevdiğim,
Sana bu mektubu en umutsuz anımda yazdım.
En umutsuz anımda bile hücrelerimdesin.
Sıcaklığın, yüreğime saplanmış bir bıçak gibi
Sıcak sıcak akıyor içime...

Ve ben bir kez daha senle var oluyorum
Akşam ezanlarında.
Şükrediyorum bir kez daha sana
Gönlümün hücrelerinde yaşadığın için kadınım...