Dün gece boğazıma kadar efkara battım
Ne yapsın yani zavallı sığamadı içine
Bir hercaiye nasıl gönül verdiğimi andım
O kadar bendeydin benimleydin ki gece
Nefesin yüzümde fırtına koptu kopacak
Elimi uzatsam ellerine dokunacaktım
Yine kaçıp gidersin belki diye
Korku yaş oldu gözlerimde
Yürek hoplatan kırmızı gül dudakların
Sesin o billur sular gibi akan sesin
Duyulmuyordu ama ben konuştuğunu
Biliyordum, kokunu alıyordum
Benden neler çaldın yaşayan kadavrayı
Seyre geldin beddua edeceğim sanma
Bana çektirdiklerini bilen tanrıdan
Senin için af dileneceğim
Sızılar sancılar kemirgen acılar
Acımadan yaralarımı didikliyorlar
Bildiğin üzre ben faydasız işler ustasıyım
Neye yaradı sanki efkarında boğulmak
Tımar olmamış gönül yaralarını dağlamak!
Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2020. 05. 23 /
Dinmez Er
Kayıt Tarihi : 23.5.2020 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!