Gönül Hırsızı Şiiri - Sadık Yılmaz

Gece karanlığında gönül evime girdin
Usta çok maharetli takdire şayan hızı
Kimsenin görmediği bilmediği bir sırdın
Tek hazinemdi kalbim, çaldın gönül hırsızı

Yıllardır kilitliydi şifreyi nasıl çözdün
Demir parmaklıkları eritecek bir közdün
Geri vermeyecektin kalbimi neden üzdün
Derin bir sessizliğe, daldın gönül hırsızı

Herkes onu çalamaz değil o kadar basit
Sanma kimse bilmiyor melekler buna şahit
Emaneti geri ver o yalnız bana ait
Hiç sormadan hunharca, aldın gönül hırsızı

Gönül sarayım viran sayende yok mahremim
Unutmaya çalışsam olur mu ki merhemim
Kahramanın olamam ne mecnun ne keremim
Benim için masaldın, faldın gönül hırsızı

Nasıl açtıysan kapat gönlümün kilidini
Bu kalbim dayanır mı kesersen ümidini
Nasıl bulurum bilmem ararım geçidini
Beni türlü yollara, saldın gönül hırsızı

Hep engel teşkil etti gururu geçemedin
Başta kabullenmedin gönlünü açamadın
Yakalandın kıskıvrak aşkından kaçamadın
Teslim oldun sonunda kaldın gönül hırsızı

Tarih:11.06.2019______________________