Yitik bir kentin loş ışıklı otel odasından,
gece yarısını beş geçe yazıyorum sana bu satırları.
Tutmak istediğimde tutamadığım,
tuttuğumda da elimden kayıp giden gönül hazinem.
Seni göreyim diye yaşamak için,
dudaklarımdan çıkan nefesim,
her fırtında taa ciğerlerime çektiğim sigaramın dumanı,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta