Gönül hasadı - Garib Çoban

Yolcunun yolunu aydınlatan tek ışık aşktır.
Ben garip sen fakir ey gönül aşkın zekatını nerden verelim.
Dünya gamı var.
Habersizler haber veriyor gönüle düşman olan nefsi her dem.
Gözlerini mavi göğe dik, buda böyle bir aşk bembeyaz kar yağarken.
Acaba Allah bizi neden yarattı?..

Öldürecekti niye yarattı!..
Kendisinden memnun olanlar, hakk aşkını anlamıyor.
Kendisine verilen nasibi alamayanlar el bağlıyor yatıyor kabirde.
Bu gaflet dünyasında galubeladan sözünü veren unutmuş.
Kendinden s/aklanıp bir yere uzun uzun düşünüyorsan.
Acaba Allah bizi neden yarattı?..

Kendine yabancılaşıyor korku düşünce ruha.
Münker, Nekir gelince gönül dergahı ne olacak sözü.
Toplumsal kaygılarla dolu çocuklar, kadınlar ve yaşlılar.
Kendine özgü güzellikler saklar, saflık hazineleriyle bir nur topudur.
El üstünde tutulunca cennetteki nazlı güllerdir.
Acaba Allah bizi neden yarattı?..

Bir yanımız eksik kalır, kucağında tenha taşıyanlar.
Bizim tarlamızda dört mevsim’den b/aşka bir mevsim v/ar.
Sonunda açılacak bir kapıyı b/ekliyor dualarım.
Vasiyetim v/ar sevgiye, gül damlası getirsin çok uzaklardan sevgiliden.
Bir çocuğun mübarek elleri gibi elimde olsun aşk.
Acaba Allah bizi neden yarattı?..

Nasipsizliğini böyle yarım bırakma!..
Söyle söyleyeceğini kabre girmeden gönül.
Yük olduk dedi şems vakti içimin içinden bir ses.
Oysa yük olan bizdik bu bedene.
Ve insan’dan insansı okumak için olduk kitapta bir kelime bile!.
Acaba Allah bizi neden yarattı?.. (Y.ed - Dilsiz Harfler Albümü )