Kurşunlarla başladı tüm savaşlar,
Kanla ödendi bütün bedeller.
Oysa bir fikir, bir kalem yeterdi bazen
Masum çocukların yetimliğine engel olmaya...
Cehaletti en büyük düşmanımız
ve yok edemedik insanın insana kulluğunu
Hep yıprandık hep yıprattık umutları
Dindiremedik bu gönül yorgunluğunu
Garibanın sırtına vurulan kırpaçlara
dur demek lazımken;
sustuk, göz yumduk her şeye.
Hiç bitmedi açlık ve sefalet...
Hainlikle savaştık sonra...
İhanet,
Ne zalim bir hasımdır ne amansız bir felaket!
En zor harbimiz kendimizle olandı esasen.
Tanıdık bir düşman gibi gözükse de
çetin bir mağlubiyet alıyorduk her seferinde.
Ali Fırat Çalışgan
Kayıt Tarihi : 29.11.2020 22:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Fırat Çalışgan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/29/gonul-harbi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!