Kapılar kapalı,
odalar karanlık,
mahkumlar sessiz.
Bir tek gardiyanın sesi yankılanıyor
soğuk koridorlarda
ve bir mahkum oturuyor merdivenlerde
hep o şarkıda ağlıyor sensiz.
Birden elleri titriyor.
Hep seni düşünüp sana yanıyor.
O karanlık ve soğuk odalarda
hep senin hayalini arıyor.
Bir an anlatıyor derdini;
-'bir zalim düşürdü' diyor.
dostları soruyor neden diye?
o da cevap veriyor;
'-aşktan diye,
ondandır bana hediye
bizler kapandık vefasızın
yalnızca gönül hapsine.
Kasım 2002
Durmuş GünerKayıt Tarihi : 30.9.2013 20:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!