Gönül Hali Şiiri - Yunus Kökçan

Ey gönül! Sevdiğin zaman aklımın acziyetisin.
Ne olur bırak, sermayemsin, sermayemden edersin.
Gezersin beni, benden izinsiz, sinsi bir hoşlukla.
Tanışmıştık ya bunun gibi serap denen boşlukla.

Bin yıl geçse divanelikle, akıldan nasibin yok.
Karnın aç gezersin, gözlerin onun hayaliyle tok.
Uyku uğramaz gözlerine umutla bekle diye.
Bize çile gelen hâller sana lezzetli hediye.