Toprak, nasıl kokarsa Nisan sabahlarında,
En ferahından, yağmur nemince solunansın.
Bir hicazkâr şarkısın, gönlümün ilk âh'ında,
Sen seçilmiş güftesin, en içten çalınansın.
* * *
Nazlı bir rüzgâr gibi, esmeyen ivilmeyen,
Hiç düşmeyen yakamdan, gönlümden kovulmayan,
Fermanda katli vacip, sevabı övülmeyen,
Fetvada satır satır, en kutsal kılınansın.
* * *
Sen yokken gönüllerde, gönül bir katran gece,
Gönlün kilitli hücre, her hücren bir bilmece,
Gönül senle var oldu, aşk yoktu senden önce,
Bitmeyen aşk rüyası, kâbusla bölünensin.
* * *
Gonca gibi doğup da, gül gibi solabilmek,
Aşkı dertsiz yaşamak, bahtiyar olabilmek,
Şu ümitsiz gönlümde, ebedi kalabilmek,
O dilber sensin işte, nadiren bulunansın.
Kayıt Tarihi : 6.12.2009 14:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!