Gönül Güvercinim Şiiri - İbrahim Halil D ...

Gönül güvercinim uçar uzaklardan,
Rabbim korusun onu tuzaklardan!
Aklı selim düşünen her olgun insan,
Uzak durmalı haram rızklardan!

Gönül güvercinim yapmış yuvasını
Rabbim iyileştirsin sevda yarasını!
Seven küsmüşse sevdiğine hiçi hiçine,
İvedilikle yapmak gerek arasını!

Gönül güvercinim kanat çırpmaktan yorgun.
Güle sevdalı bülbül şakıdıkça güle olur dargın!
Niçin yaratıldığını bilmeyen aciz bir insan,
Dost olur şeytan ile yıkar bir anda evin barkın!

Gönül güvercinim uçmak için sabırsız!
Sevdalı tutar aşkın oruçları sahursuz!
Sevda meclisinde konuşan her sevdalı,
Olmasını istemez sevdiğinin hayırsız!

Gönül güvercinim yarınlarımın umudu.
Her kanat çırpışı verir sevdalıya komutu!
Penceremin parmaklıklarına konduğunda,
Yaşatır bana tarifi mümkün olmayan mutu!

Gönül güvercinim kalmış soluk soluğa!
Rabbim düşürmesin onu hiçbir darlığa!
Seven sevdiğiyle el ele tutuşup gezerken,
Firakları vermesin hiçbir canlı varlığa!

Gönül güvercinim kalmış soluk soluğa!
Rabbim düşürmesin onu hiçbir darlığa!
Seven sevdiğiyle el ele kol kola gezerken,
İster ki düşmesin seven gönüller firağa!
04/Kasım/2009