Gönül Gütmek. Şiiri - Hanifi Kara

GÖNÜL GÜTMEK

Seher vakti öten, bülbül misâli
Gül dalına konup, ötmek ne de zor.
Dört tarafı, denizlerle çevrili
Gemi ile, suya batmak ne de zor.

Belki vuslat bulur, belki de ölür
Bunun hakkından da, âşıklar gelir
Bu acıyı, tatmayanlar ne bilir?
Çoban olup, gönül gütmek ne de zor.

Yel estikçe, sevdâ ile savrulan
Daha görür görmez, birden vurulan
İçin için, döne döne kavrulan
Aşk od’uyla, yanıp tütmek ne de zor.

Birden bire, dünya olur ona dar
Ağustos ayında, sanki yağmış kar
Hiçbir zaman, yüz vermezse nazlı yâr
Gönülsüzce, dönüp gitmek ne de zor.

Ağyârın sözleri, sanma ki etik
Bu rûhtan mahrumsa, o bankamatik
Sevdâsız bir insan, olmuş kör kütük
Duygu yoksa, aşkı tatmak ne de zor…

01/06/’20
Hanifi KARA