Gönül Güneşim Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Sağında, solunda gelincikler, papatyalar, güller
Yeşerip boy veren
Vadilerinden keklikler
Bağlarında bülbüller
Öten
Ülkemde
Sevdam olan
Yüreğimin derinliğinde
Sana
Ellerimle
Tırnaklarımla
Yol açtığım yar
Gönül güneşim
Senden tek bir dileğim var
Dicle ol
Fırat ol
İstersen Munzur ol
Ya da o çok sevdiğim Aras
Berraklığınla kıvrıla, kıvrıla
Ak
Yüreğimin coğrafyasına
Beni sarmalayan
Her yani kangren tutan
Karanlığı
Aydınlığa çevir
Ya da gündüze
Akasya, begonya kokan
Ellerinle
Endişesiz sar
Sarmala beni
Bahara kanat çırpan
Rengârenk kelebekler arasında
Beni muhtaç etme muhannete, kara, kışa soğuk günlere

Ne olur vatansız, yurtsuz olduğuma bakma, anla beni
Ateşe, gayya kuyusuna atma beni
İçimi üşüten sensizliğe
Volkan
Virane gönlüme
Yaz
Ömrüme
Bahar
Kurak geçen çöllere
Deniz
Yüce dağlara yel ol
Ilgıt-ılgıt es içime
Arının çiçekte aldığı bal ol
Ak ağzıma, tat bırak dilimde
Ey güzel! Gökkuşağım ol, tüm güzelliğinle gül yüzüme

Mehmet Çobanoğlu
16.03.2018
Silivri