GÖNÜL GÜNEŞİ
Nasıl yaşadığını bilir misin sarayında gönlümün.
Etrafımı seninle çevirdim ağaç gibi.
Ruhumda seni taşırım her an taç gibi.
İnan her an seni arar gönlüm ilaç gibi.
Sanma ki uzakta yaşarsın benden.
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta