Gönül Gülü Şiiri - Mustafa Erol

GÖNÜL GÜLÜ

Nice bağlar varken, yüce dağlarda,
Bülbülü bağına, saldı bu gönlüm.
Elbet yaşar adı, nice çağlarda.
Zira bağda gülü, buldu bu gönlüm.

Rengi aşk rengidir, işte bu gülün.
Feryadı güldür hep, işte bu dilin.
İsyan etmez uyup, sözüne elin.
Gülünü gönlüne, aldı bu gönlüm.

Maksat mutluluktur, aldıkça nefes.
Kalpte gülden başka, duyulmaz ki ses.
Anahtar sevdadır, gül gönlü kafes.
Mutluluğa gülle, daldı bu gönlüm.

Nice çiçek varken, ballık bekleyen.
Bal mayasın güle, çaldı bu gönlüm.
Bülbüldür gülüne, kulluk bekleyen.
Gülünü görünce, güldü bu gönlüm.

Mustafa EROL
18.10.2015
Manavgat / Antalya