Gönül- gül Şiiri - Mahmut Bozkurt

Esiyor rüzgar ,her yanımda
Yokluk ızdırap, sen yürekte
Vefalı bir an, değil bizim
sen yoksan yanar benim gönlüm

İndik tepeden gelen sese
Eyvahlar ettik korkunç sese
İçimizdeki coşan aşka
Sen yoksan yanar benim gönlüm

Geçmiş mazi yi, ele almak
Ellerinde gül açsın yanak
Bağır dağlarda yankı yapsın
sen yoksan yanar benim gönlüm

Yıktık yaktık biz, büktü beden
Alip götürdün bilmem nere
yalvardım sana kandım söze
sen yoksan yanar benim gönlüm

Mutlu olmuştuk akşam güle
masum çocuk mu, sevme beni
tertemiz yürek, gelen söze
sen yoksan yanar benim gönlüm

Ne acı çektim bu yollarda
Ağrım sızladı gözümde yaş
Yok bir çaresi ,yok ölümün
sen yoksan yanar benim gönlüm

Gül senin olsun, gönül senin
ağaç yapraksız hava sis mi
Dünyayı ısıt, kalsın sevgin
sen yoksan yanar benim gönlüm