Gönül Gözümden Şiiri - Veli Şen

Senin beyazın var prizmalar gibi kırıldığın
Benimse siyahım, hergün biraz daha darıldığım
Yüzüne hasret evladım, kokusuna sarıldığım
Kocaman oldu mu, ben yünlü bir kazak örmeyeli?

Susmayın ne olur, sesinizdir yolumun ışığı
Gönül gözümdür ya Rabbim'in kapısının eşiği
İnsanlar artık sade dış görünüşlerin aşığı
Kaç devir geçti ki gerçek sevgi hüküm sürmeyeli?

Renkler bihaber ahenkle dans ederken gözlerimde
Aynaların sessiz, derin çığlığı var özlemimde
Güneşin sıcağıyla pişen yüreğim közlerinde
Yine kor alevlerim var mı elimi sürmeyeli?

İçimdeki âri ümittir aydınlatan dünyamı
Gözlerim açılınca ki o an kaplar heyulâmı
Çocukluğumdan bu yana hep aynı olan rüyamı
Ne kadar oldu birden uyanıp da bitirmeyeli?

Şükür ederim halime. çünkü dert O'ndan geliyor
Mantığım isyan etse de, kalbim doğruyu biliyor
Karanlık kalbur gibi hemen sahteleri eliyor
Hüzünle bakan dostların hatrı nasıl sormayalı?

Sisli mazime bak, gerçekten yalanmış dünya meğer
Bizim kadar yüksek mi sizde hayata biçilen değer
Nice Seyhanlar, Mutlular bu yola fedaysa eğer
Dostlukla vefa da mı sizlere ömür görmeyeli?

(Nisan 2014)