Gönül gözü neylesin... Şiiri - Muammer E ...

Gönül gözü neylesin...

Yoktun ki baktığım hiç bir yönde... Hiç dolanmadı bir kuşak gibi aynı anda aynı rüzgar; ikimizin beline...
§
Hiç... Ama hiç tuzu karışmadı;
Gözyaşlarımızın! ..
Hiç okşamadım kaşının kuyruğunu... Zülfünü yatırmadım hiç; yalanmış parmağımla... Ve hiiç, hiç silmedin terimi! ..
§
Olmadık hiç aynı anda, aynı göğün altında...
Aynı ufku bile aynı yerden görmedik...
.....
Bir yıldızımız vardı, bir de ay; konuşurduk... Bilmiyordum; duyar mıydın gerçekten? ..
Ben, yaşardım; seninle...
Ben, bir şeftali gibi; hissederdim tenini...
Bıyığı süte batmış kediler nasıl bakarsa, suçlu; korkardım görülmekten...
'Suss' derdim...
Ay susardı! ..
Seni bana saklardı! ..
§
Göz 'görmeliydi' önce... Yo, 'göz' görmeliydi önce, ki; ırak olsun gönülden, artık göremediği! ..
Sen, gönülsün! ..
Sen, gönlümsün! ..
§
Göz görmeyince gönülden uzak olunmaz...
Gönülden bakınca; gönül görülür! ..
§
Yüreğim, sıcacık...
Sıksan, sanki buhar çıkacak!
Sıkılsan, damlar mıyım yüreğinden! ..
Yoksa, dünyada mekânım;
Kalbin mi? ..
§
Yani sen... Var mısın, bilmiyorum;
Kalbimin hâricinde! ..
§
Bu kadar yokluk 'var'lığı getiriyor; mümkün olmaktan çıkıyor olmama ihtimalin! ..
Muhtemel olsa bile gözümü göreceğin; bunu beklemiyorum...
Gönül, gözü neylesin! ..

Muammer Erkul
Kayıt Tarihi : 4.5.2003 13:02:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Muammer Erkul