Sensizliğin sorhoşluğuyla
Arkadaşlık ediyorum yalnızlıkla.
Söyle bana ey yalnızlık!
Ne olacak bu halimiz?
Nereye kadar gidecek?
Geceler,ay, kapkara gökyüzü
Ve gecenin hoyratlığında
Yas tutan yıldızlar.
Söyleyin bana ey yıldızlar!
Neden eskisi gibi
Parıldalamıyorsunuz
Işıldamıyorsunuz?
Mesela sen hayat!
Niye coşkuyla
Bakmıyorsun daha?
Tepedeki ulu çınar
Karşımdaki siz
Yüce mi yüce dağlar!
Ne oldu böyle size?
Bir durgunluk var
Üstünüzde.
Sen ey güzel güvercin!
Öyle coşkuyla
Takla atıp uçmuyorsunuz daha.
Ne oldu ne oldu size?
Ey dostlar!
Suçu kimseye atma gönül!
Suç sende!
Kalbinin gözünde.
O daha bakmıyor coşkuyla.
Yanıyor,ağlıyor binbir feryatla.
Yok o eski hali.
Rengi,feri gitti,bitti...
Tıpkı bitmez denilen
Bitirilmişler gibi.
Kayıt Tarihi : 28.4.2012 12:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!