Şehir içinde,
İki semt arasında,
Karışırsın hiç olmayacaklara,
Yeni öğrendiğin kaldırım hizasında,
Gece olur, gündüz olur gidersin.
Beklersin, durak durak yaklaşırsın da ona,
İnsan bir kere kırıldımı sevgiden söz açıldı mı
Hiçbirşey eskisi kadar içini ısıtmıyor
Ve eskiden gelen hiçbir istek artık şimdilerde sahip olunmuyor..
Çok mu beklenti içine giriyor yoksa insan
Hayat neden daha çok anlaşılmaya zorluyor..
Dakikaların saatlerin uygunluğu için boşa harcanmış günleri,
Aç Gözlerini
Yine bir bayram sabahı çıkıp gelsen,
Uzunca uyumussundur gözlerin çapaklı,
Bize rüyalardan bahsetsen..
Diner çaresizlikle kıvranan kalbimin iniltisi,
Mesela hangi mevsimi sevdiğini söylesen..
Yazmam gereken birşeyler vardı bugün,
Acıyan kalbim
Kaybettiğim bir düşüm vardı,
Gözyaşına bulanmış gökyüzüm
Yalnızlığın başladığı bir yer vardı,
Ne kadar çok konuşsam da ben,
Ey aşk neredeysen bir iz bırak ki ardından ben geleyim,
Toprağa verdim hasretimi,
Ulu ağaçlarda bir silsileyi rahmettir,
O semaya uzanan,
Kimsenin bilmediği, anlayamayacağı derinlikle sana yöneleyim,
Dönerken adın dilimde,
Affedilmiş bir Adem gibi düştüğündür dünya,
Arındın sanıp her renge boyanırsın sonunda,
Sanki yaptığın son hata, son duraktı, oradan uzaktın,
Lakin geriye takılır kalbin ansızın,
Dolu dolu bir yakarışla şimdi açtığın o eller ki semaya,
Ne hüzünlüdür ne yitik ne öksüz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!