…Ashabın temiz ruhlarına tazimle…
On dört asır evvelden dünyaya şan verdiniz
Vahdet kalelerini yüceltip can verdiniz
Müminlerin birliği müjdeli, kutlu haber
Dağınık hissiyatı eylediniz beraber
Mübarek sedanızla dağlar oynar yerinden
Size olan hasreti hissederiz derinden
Köz köz olur sineler, sevgimiz bayraklaşır
Size tabi oldukça huzur bize yaklaşır
Bakir gül kokuları karışır nefesine
Kimsesizlerin âhı siner ezan sesine
Mukaddes topraklarda akar zemzem suları
Yener Ebu Cehil’i ashabın orduları
Sahabe muhabbeti gönüllere sığmadı
Yazılır yüreklere Resulullah’ın adı
Savaş meydanlarında kılıç girmez kınlara
Kahraman askerlerle yol verdik akınlara
Müminler bir ağızdan bağırınca: ‘Allah bir! ..’
Gönül duvarlarında yankılanıyor tekbir
İmansızlık ağır kış, iman gönüllerde yaz
Kanatlanır dualar, yürekte dinmez niyaz
Nihayetinde insan kandır, kemiktir, ettir
Yaradan’a kul olmak en büyük hürriyettir.
Ashabın ışığıyla aydınlanınca gece
Dağılır ufkumuzdan karanlıklar böylece
Bu can hazza doyamaz Peygamberin evinde
Pervane olur kalbim hasretin alevinde
On dört asır evvelin taşıyoruz yasını
Kimler silecek artık yüreklerin pasını?
Sizi vasfeylemede aciz kalır heceler
Yeryüzüne dönseniz aydınlanır geceler…”
Kayıt Tarihi : 29.10.2007 23:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!