Gönül Göçü Şiiri - Hülya Altun

Ve o gün geldiğinde,
Eli kolu bağlıdır kalanın.
Jilet kesiği sızlar yüreği.
Sessiz çığlıklarını bastırır, bilir bu gidişin çaresizliğini.
Ne puslu anılarda kalan sevdalı gözler vardır artık,
Ne de ömre feda sadakat.
Giden kapılmıştır bir kere ateş böceği ışıltısına.
Alıp başını gidesi, pervane olası vardır sahte ışığa.
Şefkatsiz şehvetler yetmez kalana.
Susarak kanar,
Susarak bakar,
Susarak susar kalan.

Adına şiirler yazılması yetmez gidene, o gün geldiğinde.
Sevdayla bakan gözleri görünmez kalanın.
Can kafeste çırpınan kuş başka dala konmak ister.
Başka gözler başka ten içindir yürek atışı.
Nasıl kızsın ki kalan gidene,
Yıllar yetmez, evlat yetmez, emek yetmez çırpınan kuşun gücüne.
Susarak kanar,
Susarak bakar,
Susarak susar kalan.

Alem ikili görürken uzaktan, aslında yalnızdır geride kalan.
Sevdadan gitmek kolaydır çünkü.
Yürek göçü görünmez.
Zor olan kendini de alıp gitmekte.
Cesaret gidişi ilan etmekte.
Issızca süzülür duygu kervanı yola.
Beden kalanda olsa da
Gidene dur denilmez.
Güle güle sevgili.
Gönül Göçün hayır ola.