Gönül Girdabı Şiiri - Kahraman Kavallı

Elbet kaybolursun bir gönül girdabında
Seni de yakar; bir kezzap ayrılık
Takılır da düşersin bir sevda depreminde

Kurtulup gitmek istersin; prangalar dolaşır ayaklarına
Çırpındıkça batar; battıkça çırpınırsın
Kangren olmuş yaraları pansuman da edemezsin
Kabuğu düşse de, dünleri bertaraf edemezsin

Beddualar yüklendi sana bu virane şehrin sokakları
Ben tövbe ettikçe onlar kılıçları kuşandı
Ben sabır çektikçe onlar biley taşı olmaya dadandı

Elbet sen de düşersin bir gönül girdabına
Yakar seni de bir kezzap ayrılık
Ayyuka çıkar da haykırışın, duyanın olmaz
Yitmek isterken sokaklarda, alenileşirsin
Çırpındıkça batar; battıkça çırpınırsın
Kangren olmuş yaraları pansuman da edemezsin
Kabuğu düşse de, dünleri bertaraf edemezsin