Boş bırakma gönlün bereketli tarlalarını!
Ek ekebildiğin kadar sevgi tohumlarını!
Bu emanet canın, daha bedenin de iken,
Heder etme şimdiden yarınlarını!
Sen sen ol ihmal etme asla ve asla dostlarını!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta