Gönül genci, ister hep bak !

“ Ah bu gönül ah !

Tenekeyse özü olmaz
Gönül inci ister hep bak !
İhtiyarda gözü olmaz
Gönül genci ister hep bak !

Şöyle güzel ince boylu
Kendi kibar asil soylu
Kalbi şeker melek huylu
Gönül genci ister hep bak !

Göz görünce dayanamaz
Ah o var ya, ne yaramaz
Hiç kimseye duyuramaz
Gönül genci ister hep bak !

Ne yapsın o kırışığı
Olmaz kalple barışığı
Karanlıkta var ışığı
Gönül genci ister hep bak !

Karşı çıksa beceremez
Ayıp bana günah demez
Hissederde söyleyemez
Gönül genci ister hep bak !

Hep aklında kalpte canda
Anlatamaz o bir anda
İnsanın var fıtratında
Gönül genci ister hep bak !

Beden yaşı yetmiş olsa
Rengi solup gitmiş olsa
Çoktan işi bitmiş olsa
Gönül genci ister hep bak

Enerjikse halâ beyin
Bu doğruya boyun eğin
Yalan ise yalan deyin
Gönül genci ister hep bak !
Kendince o, görür hep hak !