Gönül Gemisi Şiiri - Gülden Taş

Hayal etmekten senli
Kabuk bağladı düşlerim
Duygular mevsimlerinde yaşanır
En soğuk kışlar
Manalara düşer sözler
El çırpar gülüşlerim
Ümit çizgisine, ufukta
Sereserpe uzanır bakışlar
Demir alır hayatın kıyısından
Yol alır engin düşler denizlerine
Gözlerimin kıyısında
Nemlenir kumsallarım
Dalgalarım vurur kıyıya
Efil efil yakamozlar
Çırpınır göletlerimde
Yosun tutan taşlarım
Kirpikler diken olur
Batar gönül duvarlarıma
Fırtınaya kafa tutan yürek
Çürür ümitsizlık dehlizlerinde
Dökülür tümüyle yere
İskele sancak tarafım
Kalmaz tayfalarım, yolcularım
Terkeder şimdi beni
Yürek gemisi tümüyle boşalır
Alırlar en değerli ne varsa
Geriye batmayı bekleyen
Kaptanı olduğum gemi
Ve yanlızca ben kalırım...