Gönül Gazeli Şiiri - Adem Özdemir

Gülistanda mevsim hazân olmadan,
Gel artık gel, ömrüm ziyân olmadan.

Bilirsin ki, hâlim perîşân olur,
Gidersen eğer cânâ, cân olmadan.

Ne cânım gider âh, ne cânân gelir,
Şu dîvâne gönlüm virân olmadan.

Kapanmış duran bir çiçektir gönül,
Açılmaz ki, mihr-î cihân olmadan.

Bu gülşen cehennemdir Âdem sana,
Gülün kalbi bir âşiyân olmadan.

13.09.1998
Üsküdar / İstanbul

Fa’ûlün fa’ûlün fa’ûlün fa’ûl